Trauma’s rond de geboorte

Hieronder eerst aandacht voor ons eigen geboorteproces en de indrukken die dit achter laat in ons leven.
Daarna aandacht voor het zwanger zijn en bevallen, wat voor 30% van de moeders een traumatische ervaring is.

 

Hoe indrukken van je eigen geboorteproces doorwerken

We zijn allemaal het leven begonnen met een zeer ingrijpende gebeurtenis: geboren worden. Eigenlijk begint het al bij de verwekking. Je groeit en leeft daarna verder in de baarmoeder. Tot het zover is dat je eruit wilt en het geboorteproces ingezet wordt. Geboren worden is een heftig proces waarin de baby samenwerkt met de moeder.

Inmiddels weten we dat de ervaringen die opgedaan worden rond de geboorte en ook daarvoor, indruk maken. Het zijn onze eerste ‘imprints’ die onbewuste invloed op ons hebben. Hieronder enkele ervaringen uit de praktijk:

• Na de geboorte is een baby direct in de couveuse gelegd. De verbinding met de moeder is verbroken. Behoeften aan fysiek contact, haar geur en geluiden, voeding en veiligheid worden niet gezien en ingevuld. Dit kan er later toe leiden dat iemand moeite heeft om eigen behoeften te ervaren en uit te reiken. Of dat de behoefte aan intimiteit ‘oneindig’ is en daardoor ook beangstigend. Of dat het voelen van de grenzen van je eigen lichaam niet goed ontwikkeld is.
• In de baarmoeder was de baby niet alleen. Een levende tweeling kan bij de geboorte gescheiden worden. Soms is er ook een broertje of zusje die niet levend geboren wordt. De eerste ervaring is dat je samen bent, de ruimte deelt. Als dit plots wordt onderbroken kan dit een grote schok teweeg brengen. Of het gevoel dat er altijd nog iets mist.
• Geboren worden met de navelstreng om de nek. Of klem in het geboortekanaal zitten. Of opgewekt worden als je er nog niet aan toe bent. Of met een spoedkeizersnee. De baby maakt intense bewegingen om geboren te worden. Als deze bewegingen er toe leiden dat je vaster komt te zitten, dan moet je jezelf inhouden. Of het gevoel hebben dat je je eigen ritme niet kan volgen. Deze patronen kunnen later herkenbaar zijn in de wijze waarop iemand werkt, beweegt, in relatie is.

Er zijn veel meer situaties rond de geboorte die traumatisch kunnen verlopen. Als de baby en vooral de moeder het daarna ‘goed maken’ heelt dit op de beste manier. Maar niet altijd zijn ouders zich hiervan bewust, ook omdat deze inzichten pas vrij recent geaccepteerd zijn.

In de behandeling komen we vaak ‘spontaan’ bij deze processen. Dit is vaak een wonderlijke erv

aring, dat in het hier en nu het lichaam zich deze ervaring herinnert en laat zien. Het kan ook zinvol zijn om als je weet hebt van complicaties rond de geboorte, hier gericht mee te werken. Zeker als je de indruk hebt dat dit nu nog tot klachten leidt.
We volgen deze ervaringen en maken ze nu meer bewust. Ook voegen we toe wat toen niet mogelijk of beschikbaar was zoals steun, tijd, warmte, aanraking, ruimte. Hierdoor kunnen ingehouden bewegingen en energie tot ontlading komen en kan de ervaring alsnog integreren.

Slechte ervaringen rond de bevalling

Wist u dat 30% van de moeders de bevalling als traumatisch ervaren. Vaak was de medische inzet gericht op leven en overleven op zich wel in orde. Maar ging dit ten koste van de eigen regie en het natuurlijke, verbindende proces wat baren zou moeten zijn.

Wat kom ik in de praktijk tegen als ervaringen die traumatisch zijn:

• Van een voorbereide thuisbevalling wordt het ineens een spoed-keizersnede in het ziekenhuis.
• In het ziekenhuis is er onvoldoende ruimte om af te stemmen, keuzes te maken.
• De partner en sociale steun die ontbreekt, alleen liggen op een kamer.
• De pijn, de langdurige weeën doorstaan en dan toch een medische bevalling.
• Zorgen over je kind, het contact verliezen.
• Doodgeboorte, complicaties bij de baby.
• Partners die het moeten aanzien, onmacht.

Het is niet altijd precies duidelijk waardoor de ervaring niet verwerkt kan worden, niet door kan stromen. Soms zit het in een detail. Daarom werken we in de behandeling het proces van zwangerschap tot na de geboorte stap voor stap door. Daar is nu wel ruimte, tijd en ondersteuning voor.

Ook de tijd van de zwangerschap kan nog lang doorwerken. Complicaties kunnen het zwaar maken. Ook de omstandigheden kunnen het tot een nare herinnering die nog niet geheel is verwerkt maken. Soms gaat het ook hier over details, zoals de steun van een partner ed. die nog door-etteren. Een wond die vraagt om een zorgvuldig proces van openen en reinigen om te kunnen helen.